بررسی اثر رادیوتراپی بر روی پروفایل microrna در بیماران مبتلا به سرطان سینه

میکروrna ها گروهی از rna های کوچک می باشند که بیان ژن ها را در سطح بعد از ترجمه کنترل می کنند و در پاسخ سلولی به امواج یونیزه کننده نیز نقش دارند. بعلاوه، میکروrna ها به صورت بسیار پایداری در خون وجود دارند و میکروrna های موجود در گردش خون در حال مطرح شدن به عنوان بیومارکرهای مهم جهت تشخیص سرطان و سایر بیماری ها می باشند. در این مطالعه تاثیر امواج یونیزه کننده بر روی سطح سرمی تعدادی از میکروrna ها در انسان مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدا راندمان استخراج rna از سرم و نیز اندازه گیری میکروrna ها با استفاده از روش quantitative real-time pcr (q-rt pcr) مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه سطح سرمی میکروrna های mir-21، mir-34a، mir-10b و let-7a در چهار بیمار مبتلا به سرطان سینه در چهار مرحله یعنی قبل از جراحی، بعد از جراحی، قبل از رادیوتراپی و بعد از 25 جلسه رادیوتراپی با دوز دریافتی کل gy 50 و نیز 20 فرد سالم مورد اندازه گیری قرار گرفت. اندازه گیری پراکسیداسیون لیپیدی و نیز ظرفیت آنتی اکسیدانی با استفاده از روش های به ترتیب tba (thiobarbituric acid) و frap (ferric reducing antioxidant power) انجام شدند. آنالیزهای اولیه حاکی از مناسب بودن راندمان استخراج و نیز اندازه گیری میکروrna ها در سرم جهت تشخیص افراد قرار گرفته در معرض امواج یونیزه کننده بودند. در ادامه سطح میکروrna های مورد مطالعه در یک گروه 40 نفره از بیماران مبتلا به سرطان سینه قبل و بعد از رادیوتراپی اندازه گیری شد. نتایج حاکی از تغییر سطح تمامی میکروrna های مورد مطالعه در اثر امواج یونیزه کننده بعد از رادیوتراپی بودند، اما از بین میکروrna های مورد مطالعه تنها سطح mir-21 قبل از رادیوتراپی مشابه گروه کنترل بود. مشاهده شد که امواج یونیزه کننده میزان پراکسیداسیون لیپیدی و نیز سطح آنتی اکسیدانی سرم را افزایش دادند. یک ارتباط منفی بین شدت تغیرات mir-21 و نیز پراکسیداسیون لیپیدی بعد از رادیوتراپی مشاهده گردید. به نظر می رسد با استفاده از mir-21 قادریم افراد قرار گرفته در معرض امواج یونیزه کننده را با حساسیت و ویژگی بالا تشخیص دهیم. با توجه به نتایج حاصله، می توان mir-21 را به عنوان یک بیومارکر بالقوه جهت تابش امواج یونیزه کننده معرفی نمود.